در دنیای امروز و عصر تحول دیجیتال که درحال تاثیرگذاری بر تمامی صنایع است، صنعت بیمه نیز از این قاعده مستثنی نیست و با انقلابی دیجیتالی روبه‌رو است. از پلتفرم‌های فردبه‌فرد تا قراردادهای آنی بر بستر بلاکچین و ابزارهای پوشیدنی گردآوری داده، همگی به‌دنبال بهبود تجربه مشتری و ایجاد وفاداری در مشتریان هستند.

در این یادداشت سعی شده نقش و نقاط اثر هر یک از ارکان و بازیگران اکوسیستم نوآوری و تحول در صنعت بیمه مورد نقد و بررسی قرار گیرد. قبل از آن، الزامات شش‌گانه موثر بر شکل‌گیری اکوسیستم تحول دیجیتال صنعت بیمه مرور شده است.

شناسایی و بهبود معماری کسب‌وکار بانکداری، پایه و اساس تحول دیجیتالی و یک ضرورت استراتژیک برای بقا و شکوفایی بانک‌ها در دنیای امروز است.

مؤسسات مالی در زمانی که برای تحول دیجیتالی کسب‌و‌کار خود تلاش می‌کنند‌ به چیزی فراتر از خرید فناوری‌های جدید و یا پیاده‌سازی راه‌حل‌های نوین نیاز دارند.

فراگیری مالی دیجیتال شامل به‌کارگیری ابزارهای دیجیتالی با صرفه‌جویی در هزینه برای دستیابی به جمعیت‌هایی است که درحال حاضر از نظر مالی محروم شده‌اند. به این ترتیب، آنها به طیف وسیعی از خدمات مالی رسمی متناسب با نیازهای آنها که به‌طور مسئولانه با هزینه‌ای مقرون‌به‌صرفه برای مشتریان و ارائه‌دهندگان ارائه می‌شود، دسترسی پیدا می‌کنند.

خودکارسازی خدمات بانکداری سنتی یا همان بانکداری دیجیتال، عنصر اصلی تعامل با مشتری و سودآوری بهتر است. به‌ عبارت ‌دیگر، بانکداری دیجیتال ترکیبی از بانکداری آنلاین و همراه است. بانکداری آنلاین به معنای دسترسی به خدمات بانکی از طریق وب‌سایت بانک است.

قدم نخست ‌بانکداری الکترونیک در دهه‌ ۱۹۶۰ با معرفی دستگاه‌های ATM وکارت‌های اعتباری برداشته شد. محصولاتی که در آن زمان تحولات عظیمی را در حوزه بانکداری ایجاد کردند. چراکه مشتریان برای اولین بار در تاریخ، می‌توانستند ۲۴ ساعته به پول‌های خود دسترسی داشته باشند و دیگر لازم نبود برای دریافت پول حتما به شعب بانک‌ها مراجعه کنند.

بانکداری دیجیتال، دیجیتالی‌کردن هر سطحی از خدمات بانکداری از ابتدا تا انتهاست. این بدان معناست که بانک‌ها برای خودکارسازی عملیات پشتیبان مانند وظایف اداری و پردازش داده‌ها به هوش مصنوعی تکیه می‌کنند که به‌نوبه خود فشار واردشده بر کارمندان را برای انجام وظایف روزمره کاهش می‌دهد.

بانکداری دیجیتال امروزه تعاریف متفاوتی دارد که بر اساس آن محصولات متفاوتی نیز در حال شکل‌گیری هستند. تعاریفی از اینکه بانکداری دیجیتال را به در دسترس قراردادن ابزارهای الکترونیک برای انجام عملیات بانکی می‌دانند تا تعاریفی که تغییرات ساختارهای سازمانی، فرایندها و تغییرات مدل کسب‌وکاری را در این مسیر ضروری می‌دانند.

هیچ راهکار کلی که مناسب همه‌ بانک‌ها و پروژه‌ها باشد، وجود ندارد؛ اما در عین حال، ما هشت اشتباه عمومی را که بانک‌ها در پروژه‌های تحول دیجیتال خود در سه حوزه‌ سرمایه انسانی، فرایندها و فناوری مرتکب می‌شوند، شناسایی کرده‌ایم.

وقتی بانک‌ها به تحول دیجیتال می‌اندیشند، عموما لزوم تحول را در حوزه‌های مختلفی از نرم‌افزارهای اصلی خود از جمله نرم‌افزار مدیریت ارتباط با مشتری (CRM)، سامانه‌ تسهیلات، سامانه‌های واریز و برداشت و مانند آنها در نظر می‌گیرند. اما هزینه و پیچیدگی عظیم جایگزینی سیستم‌های موجود باعث می‌شوند تا بانک‌ها در ایجاد این تغییرات مردد باشند.

به بیان ساده، بانکداری متمرکز دیجیتال، نوعی فناوری بانکداری است که دسترسی به تمام فعالیت‌ها و خدمات اصلی بانکداری را از طریق پلتفرم‌های دیجیتال فراهم می‌کند. خبر خوب این است که نرم‌افزارهای بانکداری متمرکز و برنامه‌های بانکداری پیشرفته می‌توانند به بانک‌ها در تطبیق‌پذیری با نیازهای عصر دیجیتال و ارائه‌ تجربه عالی به مشتریان خود کمک کنند

صنعت مدیریت ثروت به واسطه تغییرات جمعیتی، ظهور انبوه نسل جدیدی از سرمایه‌گذاران بالقوه، سناریوهای جهانی گذار‌ و مهم‌تر از همه دیجیتالی‌شدن لجام‌گسیخته، در میانه یک دگرگونی و تحول تاریخی و سرنوشت‌ساز قرار دارد. برای مدیران ثروتی که به‌دنبال رونق و شکوفایی در آینده‌ای نزدیک هستند، مدل مشورت‌محور و مراجع‌محور پشتوانه و ستون اصلی دیجیتالی‌شدن را شکل خواهد داد.

تحول دیجیتالی در بانک‌ها، در نهایت باید به «تحول دیجیتالی در مدل کسب‌وکار، محصولات و خدمات بانکی و تجربه‌ی مشتری در تعامل با بانک» منجر شود. این بدان معنا است که تحول دیجیتال بانک‌داری، در درجه‌ی اول تأثیری مستقیم روی محصولات و خدمات بانک‌ها خواهد داشت و از آن‌جا دیگر ابعاد بانک را متحول خواهد ساخت.

رقبای جدیدی که این‌ روزها در حوزه FinTech وارد عرصه‌های مالی می‌شوند به سرعت در حال افزایش، پیشرفت و تبدیل شدن به رقبا جدید برای صنایعی‌ست که در یک قرن گذشته پایه‌های صنعت مالی و بانکداری را در دنیا بنا نهاده‌اند.

تحولات دیجیتالی تغییرات زیادی در کانال‌های فروش، فضای رقابتی، شیوه‌های ارتباط با مشتریان و سایر جنبه‌های کسب‌وکار ایجاد کرده است؛ به طوری که با وجود تهدیدهای جدی برای کسب‌وکارهای سنتی، در عین حال چنان چشم‌انداز اقتصادی وسیعی پیش ‌روی بخشی از کسب‌وکارها ترسیم کرده که نادیده گرفتن این بخش از اقتصاد توسط حاکمیت منطقی نیست.

بانکداری اجتماعی رویکردی متفاوت برای بانکداری و منفعت ناشی از عملیات بانکداری اراِئه می‌کند. طبق این تعریف، مسئولیت اصلی بانک‌ها افزایش تعامل و شراکت در توسعه‌ جامعه و موفقیت در حفظ محیط زیست در امروز و آینده است. بنابراین بانک‌های اجتماعی بر منافع مشترک و همگانی جامعه متمرکز می‌شوند و در فعالیت آنها خود پول و سود مالی صرفا هدف نهایی نیست.

صنعت بانکداری در طول سال ها دستخوش تغییرات گسترده‌ای شده است. نئوبانک‌ها به‌سرعت در حال تبدیل‌شدن به چهره جدید بانکداری دیجیتال هستند و مشتریان به‌سرعت، برای مشارکت، کار و انجام امور (از جمله بانکداری) به فضای آنلاین روی می‌آورند.

«عدالت در دسترسی به خدمات مالی مورد نیاز برای تمامی افراد جامعه» عصاره آن وضعیتی است که با فراگیری مالی در پی تحقق آن هستیم. برای آنکه وضعیت مورداشاره پایدار و نهادینه باشد نیازمند مدل‌‌های کسب‌وکاری هستیم که منطق اقتصادی وضعیت فراگیری مالی را توجیه و تبیین کنند. در این یادداشت تلاش می‌شود رابطه میان نوآوری در مدل‌های کسب‌وکار در صنایع مالی و بانکی با «فناوری و داده» تبیین شود.

«خدمات مالی نهفته» یکی از جدیدترین روندهای صنعت مالی دنیاست که به ‌دنبال فراتربردن امکان طراحی و تعریف خدمات مالی از مرزهای مؤسسات مالی است. در حقیقت در دنیای «خدمات مالی نهفته» هر کسب‌وکار و سازمانی می‌تواند یک ارائه‌دهنده‌ خدمات مالی باشد.

جامعه‌ای را تصور کنید که دریافت خدمات مالی مانند تسهیلات، اعتبار، بیمه و سپرده‌گذاری در آن کاری دشوار و پرهزینه است و در عمل فقط افراد و کسب‌وکارهایی می‌توانند خدمات مالی مورد نیاز خود را دریافت کنند که موفق شده‌اند اعتبار، تضامین و وثایق کافی و بعضا بیش از کافی فراهم کنند.