یکی از جنبه‌های مهم تاثیر فناوری اطلاعات، حوزه خدمات مالی یا صنعت خدمات مالی بوده است. حوزه خدمات مالی مطابق تعریف OECD مالی مجموعه‌ای از موسسات، ابزارها و چارچوب نظارتی است که امکان انجام معاملات از طریق ایجاد و تسویه بدهی یا اعطای اعتبار را فراهم می‌کند.

در سری یادداشت‌های قبلی، از موضوع «فراگیری مالی» صحبت کردیم. در آخرین یادداشت از این سری، به زمین جدیدی اشاره می‌کنیم که در پشت این دریچه قرار دارد و استعداد بسیار زیادی برای کاشت بذرهای فراگیری مالی دارد: «داده‌های غیرمالی».

اگر بخواهیم تعریف مختصری از بانکداری باز داشته باشیم، می‌توان گفت ارائه مجموعه‌ای از سرویس‌های بانکی در قالب API، که عمدتا جهت استفاده مشتریان حقوقی (شرکتی) و فین‌تک‌ها گردآوری می‌شوند را بانکداری باز می‌گویند.

«فراگیری مالی» یکی از مباحث کلیدی صنعت مالی در سال‌های اخیر بوده است. منظور از فراگیری مالی، «در دسترس بودن و مقرون به‌صرفه‌ بودن استفاده‌ از محصولات و خدمات مالی برای تمام شهروندان و کسب‌وکارهای جامعه، بدون توجه به میزان ثروت، دارایی، درآمد، محل زندگی، کار و دیگر شاخص‌های محدود ‌کننده‌ دسترسی به محصولات و خدمات مالی» است.

به‌تازگی محبوبیت فین‌تک به‌طرز چشمگیری افزایش یافته است، به‌طوری که ۹۶ درصد از مصرف‌کنندگان جهان اعلام می‌کنند که حداقل با یک سرویس فین‌تک آشنایی دارند. صنعت فین‌تک فرصت‌های بی‌پایانی را فراهم می‌کند چون در شرایطی که فناوری به‌صورت دائم، در حال تکامل است نوآوری به موفقیت منتهی می‌شود.