حرکت از معماری نرم‌افزار به معماری سازمانی

واحد راهکارهای بانکی فناپ که بعدها به داتین تبدیل شد، مسئولیت مهاجرت بانک پاسارگاد را بر عهده داشت.

این واحد ابتدا روی روش‌های موجود مهاجرت مطالعه کرد. در انتخاب روش مهاجرت چند پارامتر از اهمیت بالایی برخوردار بود؛ از جمله خصوصیات دو سیستم مبدا و مقصد، حساسیت‌ها و نیازهای بانک هدف، میزان دسترسی به دو سیستم و میزان شناخت از آنها.

انتقال به صورت یک‌جا (Big Bang)، انتقال شعبه به شعبه و انتقال بر اساس مشتری سه روشی بود که در آن زمان وجود داشت، اما واحد راهکارهای بانکی فناپ این روش‌ها را برای مهاجرت انتخاب نکرد. اجرای موازی دو سیستم بیگ‌بنگ و شعبه‌ای هم مورد انتخاب قرار نگرفت و در نهایت ترکیبی از مهاجرت شعبه‌محور و محصول‌محور انتخاب شد که نوعی از مهاجرت تدریجی بود.

در این نوع مهاجرت، شعب جدید بر اساس نرم‌افزار جدید راه‌اندازی شدند و در نتیجه این کار، بانک پاسارگاد به دو بانک قدیم که در آن زمان 180 شعبه بود و بانک جدید که شعباتش به‌مرور اضافه می‌شد، تقسیم شدند. در نتیجه یکی از چالش‌های اساسی حین مهاجرت، انطباق این دو بانک و همچنین سوئیچ شتاب بود که از طریق سوئیچ‌های واسط انجام شد.

مزایای روش مهاجرت تدریجی آن بود که سرعت توسعه سیستم قدیمی تقریبا صفر شد. دیگر اینکه نیروی انسانی بانک به تدریج آموزش دیدند و در نهایت ریسک انتقال بسیار کاهش یافت.

برای انتقال در بانک پاسارگاد سه فاز در نظر گرفته شد. یکی انتقال در شعب منتخب استان تهران، فاز دوم مهاجرت در کل استان تهران و در نهایت مهاجرت از سیستم قدیمی به جدید در کل کشور، که این سه فاز با وجود چالش‌های بسیار، با موفقیت انجام شد.