بانکداری الکترونیک

بانکداری‌ دیجیتال با هر تعریفی را باید بخش مهم و پیشرویی از فضای مالی و تکنولوژی دانست که تعریف آن بر پایه رفتار کاربران و نیازهای آنان شکل می‌گیرد. بانکداری دیجیتال به‌وجود آمد تا نیازهای جدید کاربران را با تکنولوژی پاسخ بدهد.

زیان تقلب در پرداخت از سال 2011 بیش از سه برابر شده و انتظار می‌رود تا سال 2027 از 40 میلیارد دلار فراتر رود. این آمار و ارقام نشان می‌دهند که هرچند روش‌های شناسایی تقلب توسعه یافته اما توانایی متقلبان به‌صورت خلاقانه و به سمت حمله به سیستم‌های پیچیده‌تر ارتقا یافته است.

بانکداری دیجیتال امروزه تعاریف متفاوتی دارد که بر اساس آن محصولات متفاوتی نیز در حال شکل‌گیری هستند. تعاریفی از اینکه بانکداری دیجیتال را به در دسترس قراردادن ابزارهای الکترونیک برای انجام عملیات بانکی می‌دانند تا تعاریفی که تغییرات ساختارهای سازمانی، فرایندها و تغییرات مدل کسب‌وکاری را در این مسیر ضروری می‌دانند.

یکی از جنبه‌های مهم تاثیر فناوری اطلاعات، حوزه خدمات مالی یا صنعت خدمات مالی بوده است. حوزه خدمات مالی مطابق تعریف OECD مالی مجموعه‌ای از موسسات، ابزارها و چارچوب نظارتی است که امکان انجام معاملات از طریق ایجاد و تسویه بدهی یا اعطای اعتبار را فراهم می‌کند.

در طول دو دهه‌ اخیر، گسترش زیرساخت‌ها و کاربردهای فناوری اطلاعات و ارتباطات در جهان و کشورمان ایران، باعث تحولاتی شگرف در زمینه‌ شیوه‌ انجام کارها توسط سازمان‌ها از یک سو و روش دریافت خدمات توسط مشتریان سازمان‌ها از سوی دیگر شده است. صنعت بانکداری از جمله صنایعی است که همواره در خط مقدم به‌کارگیری فناوری‌های نوین در عملیات داخلی و خدمات‌دهی به مشتریان خود قرار دارد که یکی از مهم‌ترین دستاوردهای آن «بانکداری الکترونیکی» بوده است.